«Мен 2001 жылы 4 сәуірде Шығыс Қазақстан облысы Қатоңқарағай ауданында дүние келгенмін. Бірақ мен туған соң, үйдегілер бірден Алматыға қоныс аударған. Бір үйдің жалғыз қызымын. Әуежайда жұмыс істеп жүргеніме екі жылдай уақыт болды. Абылайхан атындағы Әлем тілдері университетін туризм мамандығы бойынша тәмамдағанмын. Жалғызбасты анамын, бір балам бар», - дейді Ботагөз.
Ол әуежайдан бұрын бірнеше жерде жұмыс істепті. Атап айтсақ, мектепалды даярлық сыныптары, балабақша. Басқа жерлерде әкімші боп қызмет атқарған.
«Әуежайға барудағы мақсатым бортсерік болу. Бұрыннан әуежайда жұмыс істеу ұнайтын еді. Бала күнгі арманым – бортсерік қызметі. Алайда анамның денсаулығына байланысты арманынан бас тарттым», - дейді кепілге алынған қыз.
Оның айтуынша, анасы қазір мүгедек, қатерлі ісікке шалдыққан. Анасының қасында көп уақыт өткізеді екен. Әкесі де қазір жұмыс істемейді. Анасын қарайтын көрінеді. Бұрын жеке кәсіпкер болған.
«Мен үшін өте қиын сәт болды. Психологтар келіп сөйлесті. Қазіргі таңда өзімді әлдеқайда жақсы сезінемін», - дейді Ботагөз Мұхтарова.